ABONE OLHalkın başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. ilçe genelinde küçük ve büyükbaş hayvancılık yaygındır. Patnos ta iyi cins karaman koyun ve koçları beslenir. Bunlar hem iri, hem de etleri lezzetlidir; çok yapağı verir. Havyacılık çok gelişmiştir. Elli boğalık tabii tohumlama istasyonu yapılmıştır. Son yıllarda arıcılık ve kümes hayvancılığı da yaygınlaşmaktadır. Peynir, yün, deri ve yağ üretilir. Hayvan ve hayvansal ürünler, Patnos, Ağrı ve Erciş te pazarlanır. ilçe ye yönelir göçler, köy sayısının fazlalığı ticareti canlandırmıştır. Askeri garnizon, buranın sosyal ve ekonomik hayatına gözle görülür bir canlılık getirmiştir.
Patnos ovası verimlidir ve ilçe nin başlıca tarım alanıdır.Ovayı Süphan dağının eteğinden çıkan kaynaklar ve kuzeydeki Aladağ dan gelen çaylar sulamaktadır. Bunların en önemlileri şehrin güneyinden geçen Bağdişan ile kasabanın doğusundan akıp buna karışan Patnos deresidir ki, şekerova/Patnos barajı bunların üzerinde yapılmaktadır. şeker pancarı ekimi Ağrı ve Erciş şeker fabrikalarının açılışından sonra önem kazanmıştır. Tahıllardan en çok buğday, arpa, çavdar; yem bitkilerinden yonca ve korunga ekilir. Bostan ürünleri ile erik, kayısı, elma yetiştirilir.
ilçe maden yönünden zengin değildir. M.T.A. tarafından ponza taşı rezervi tespit edilmiştir. Henüz değerlendirilmeyen maden suyu kaynakları vardır.
Patnos diğer ilçelere göre daha iyi sosyal ve ekonomik imkanlara sahip olduğundan gelişmeğe müsaittir.
İlçe Ekonomisinin büyük bir çoğunluğunu tarım ve hayvancılık oluşturduğu ilçe halkının %60 gibi büyük bir kısmı tarım ve hayvancılıkla uğraşmaktadır. Bu tarım ve hayvancılık ilçeye bağlı köy ve mezraların da en önemli geçim kaynağını oluşturmaktadır. İlçe ve köylerdeki çalışabilecek büyük insanlar bahar ve yaz aylarında geçim temini için mevsimlik olarak iş imkanı bulabilecekleri büyük kentlere gitmektedirler. Parasal imkanları kısıtlı olanlar için bu çalışmalar mevsimlik olarak gerçekleşirken imkanları geniş olanlar için bu göçler bir-iki yıldır yerleşim amaçlı göçe dayanmaktadır.
İlçe merkezinde sanayi ye dayalı herhangi bir işletme ve fabrika bulunmamakta olup ilçede temel gıda ve ihtiyaç maddeleri ile uğraşan küçük esnaf ve sanatkarlar çoğunluk oluşturmaktadır. Bunlar genellikle küçük çapta bakkal, marangoz, oto tamirciliği ve bu gibi esnaflardır.
İlçede bir bankayla bir Esnaf ve Sanatkarlar Odası faaliyetlerini sürdürmektedir. İlçe Ekonomisine canlılık getirecek sergi, fuar, panayır gibi etkinlikler yapılmamaktadır. Turizm açısından da art bölgede yer aldığı için herhangi bir faaliyet yoktur. Aynı zamanda turistlerin ilgilenebilecekleri yeterli bir tarihi ve doğal güzellikleri bulunmamaktadır. Mevcut eserler ise doğa ve insan tahribatı nedeniyle gözle görülebilir özelliklerini kaybetmiştir.
Patnos'ta işsizlik ilçenin en büyük sorunlardandır. İşsizlik nedeniyle halkın büyük bir kısmı batıdaki büyük şehirlerde çalışmaktadır. Halk ailesini Patnos'ta bırakıp 6 - 7 ay büyük şehirlerde çalışır.
TARIM:
Tarım faaliyetleri, nüfusun fazla oluşu, sert karasal iklimin etkisiyle kısa süren yazlar ve ortalama yıllık yağışların düşüklüğü gibi sebeplerden dolayı fazla gelişememiştir. Tarım genelde aile işletmeciliği şeklindedir. Arazilerde mülkiyet durumu şöyledir; Araziler genelde ağaların elinde toplanmıştır. Ağaların bu durumuna karşılık toprağı olmayan halkta vardır.
İnceleme alanında tarım alanı yok denecek kadar azdır. Etüd sahasında tarım faaliyetleri ile uğraşan halk ve arazi sahipleri oturmaktadır. Ayrıca tarım ürünleri şehir merkezinde tüketilmektedir.
Tarım alanlarında genel olarak kuru tarım yapılmaktadır. Bu alanlara ya D.S.İ nin sulama kanallarıyla yada vatandaşın kendi olanaklarıyla yaptığı ark ve kanaletlerle sınırlıda olsa su getirme olanağı bulunmaktadır.
HAYVANCILIK:
Hayvancılık ilçenin en önemli geçim kaynağıdır. Yörenin işsizlik ve göç gibi ekonomik ve sosyal sorunları ortadan kaldırabilecek potansiyele sahiptir. Yıllarca hayvancılıkla uğraşan yöre insanı edindiği tecrübe veya kültür birikimi ile elverişli şartlarda hayvancılığın geliştirilmesi mümkündür. Bu durumda halkın refah seviyesi yükseltilerek fakirlik ve işsizlik önlenebilir. Hayvancılık faaliyetlerinin geliştirilmesi halinde üretken hale gelen insanlar toprağına bağlı kalarak göç olayıda ortadan kaldırılır.
Geçim tipi hayvancılık yapılmaktadır. 1995 verilerine göre merkezde 4000 sığır, 9500 koyun, 500 keçi, 50 manda ve 28000 kümes hayvanı bulunmaktadır. Doğal ortama en uygun küçükbaş hayvan kızıl karaman koyunudur.
Akarsularda tatlı su balıkçılığı, evlerde tavşancılık ve cüzi miktarda arıcılık yapılmaktadır. Tüm ilçede 70 kovan bulunmaktadır. Yılda 2100 kg verim alınmaktadır.
Hayvanlardan alınan verim düşüktür. Çünkü ilkel bir hayvancılık faaliyeti uygulanmaktadır. Ortalama olarak yerli bir inekten günde 3-5 kg süt alınır. Ama iyi cins bir inekten günde 25-30 kg süt alınabilmektedir. Et farkıda böyledir. Geçim amacıyla beslenen hayvanlarda (ortalama olarak bir koyunda ) 50 kg et alınırsa ticari amaçlı bir hayvanda 60-65 kg et alınır. Hayvancılık faaliyetlerinde başlıca aşılama, beslenme, ağılların temizliği, düzeni, havalandırması, ışıklandırılması gibi durumlara önem verilmemektedir. Bu ilkellik hayvan sağlığı için tehlike oluşturduğu gibi insan sağlığı için de tehlike arzetmektedir. Brusela, şap (halk dilinde tabak) ilkbaharda zehirlenmeler vuku bulan hastalıklardandır.
