Edirnenin Tarihi

Edirnenin Tarihi

Yüz Ölçümü: 6276 km2
Nüfusu: 404599
İlçeleri: Merkez Enez Havza İpsala Keşan Lalapaşa Meriç Süloğlu
Uzunköprü
Nüfus Yoğunluğu: 58
Köy Sayısı: 255
Bucak Sayısı: 11

Edirne
Marmara Bölgesi'nin Trakya kısmında yer alan; Türkiye'nin Avrupa Yakası'nda ikinci büyük ve sınır boyu şehiridir Sınır kapısı “Bursa'nın oğlu İstanbul'un babası olarak adlandırılan ve Osmanlı Devleti'nin ikinci başkenti ve müzeşehir Edirne'nin doğusunda Kırklareli ve Tekirdağ güneydoğusunda Çanakkale batısında Yunanistan kuzey batısında Bulgaristan güneyinde ise Ege Denizi bulunmaktadır İl toprakları 40°30¢ ve 42°00¢ kuzey enlemleri ile 26°00¢ ve 27°00¢ doğu boylamları arasında yer alır. Trafik kod numarası 22'dir.

İsminin Menşei
Edirne Roma İmparatoru Hadrianus tarafından M.S. 1020'de yeniden imar edildiği için buna hitaben Hadrianapolis ismi verilmiştir. Doğu Roma ( Bizans ) zamanında Adrinople olarak adlandırılmış Türkler Edirne'yi fethedince ilk önce Edrine demişler sonradan bu kelime halk arasında Edirne olmuştur.

Fiziki Yapı
Trakya'nın batısını kaplayan Edirne toprakları geniş düzlükler ve basık tepelerden meydana gelir. Alanın %78'i platolar %5'i dağ ve yaylalar ve %17'si ovalardan oluşur. Akarsu ve göl bakımından da zengin sayılır. %25'i orman ve fundalıklarla kaplıdır.

Ekonomi
Edirne'nin ekonomisinde ağırlık tarıma dayanır. Çalışan nüfusun %73'ğü tarım balıkçılık avcılık ve ormancılıkla uğraşır. Sanayi hızla gelişmektedir. Avrupa'yı Ortadoğu'ya Anadolu ve İstanbul'a bağlayan transit yol buradan geçer.

Nüfus ve Sosyal Hayat
1990 sayımına göre toplam nüfusu 404.599 olup bunun 210421'i ilçelerde 194178'i köylerde yaşamaktadır. Yüzölçümü 6276km2 olup Nüfus yoğunluğu km2 başına 64 kişidir.

Örf ve Adetleri
Edirne tarih boyunca Avrupa ve Asya arasında göç akın istila ve sefer yolu üzerinde olduğu için çeşitli kültürler bu bölgede hakim olmuştur. 1361'de Osmanlı Türkleri'nin fethiyle Türk-İslam kültürü hızla yerleşmiş ve diğer kültürler unutulmuş sadece bazı harabe ve tarihi kalıntıları kalmıştır. Edirne'de Türk-İslam gelenekleri hakimdir. Kıyafet Mahalli kıyafet gittikçe kaybolmakta sadece düğün bayram ve folklor gösterilerinde kullanılmaktadır. Yine de köylerde şalvar ve yelve gibi elbiselerin giyilmesi yaygındır. Yemekleri Mahalli yemekleri tarhana badem ezmesi ciğer sarması mamaza ve akıtma ( mayalı ince ) mantı ve katmer bakla tavası çerkez tavuğu nemse böreği gözlemedir.

Kırkpınar Güreşleri
14. yy'ın ikinci yarısından itibaren Edirne'nin Kırkpınar mevkiinde güreş şenlikleri düzenlenir. Süleymen Paşa'nın Rumeli'yi fetihleri sırasında ( 1346-1358 ) Anadolu'dan Rumeli'ye geçen Türk askerleri bu bölgede mola verirken güreşe başladılar. Bu kırk er birbirini yenemedi ve güreşteyken öldüler. Seneler sonra arkadaşları seferlerden ( akınlardan ) dönünce arkadaşlarının kabrini ziyaret ettiklerinde soğuk gür bir pınarın aktığını görürler ( Kırklarpınarı ) zamanla Kırkpınarı olur Rumeli'yi fetheden kırk şehidi anmak için düzenlenen kırkpınar güreşleri zamanla gelenek haline gelir. Yiğitlerin harman olduğu er meydanı Kırkpınar'daki güreşlerde baş pehliven olarak Aliço Koca Yusuf Hergeleci İbrahim Adalı Halil ve Kurtdereli Mehmet yetişmişlerdir.

Tarihi Eserler
Selimiye Camii Üç Şerefli Camii Muradiye Camii Eski Camii Şah Melek Camii İkinci Beyazit Camii Beylerbeyi Camii Defterdar Camii Yıldırım Camii Şeyh Çelebi Camii Gazi Milah Bey Camii Süleymaniye Camii Ayşe Kadın Camii Şule Çelebi Camii Sitti Sultan Camii Mezitbey Camii ( Yeşil Camii ) Lari Çelebi Camii Kadı Bedrettin Camii Saatli Medrese Peykler Medresesi Rüstem Paşa KervansarayıAyşe Kadın KervansarayıAli Paşa ÇarşısıBedestenTaşhan Darülhadis Darüttedris Edirne Saray-ı Hümayunu( Yeni Saray ) Eski Saray ( Saray-ı Atik ) Gazi Mihal Köprüsü Saraçhane Köprüsü Beyazit Köprüsü Saray Köprüsü Uzun Köprü Tahtakale Hamamı Sokullu Hamamı Mesire Yerleri Söğütlük Sarayiçi Karaağaç Bülbül Adası Kaplıcaları Gülbaba ÇamuruMercan Deresi İçmeleri