ABONE OLDenizaltı Ve Tarihi
Denizlerin altına inmek, deniz içi ve deniz dibi nimetlerinden yararlanmak düşüncesinin insan muhayyelesini uğraştıran binlerce yıllık bir geçmişi vardır.Fakat denizlerin gizleyici ve örtücü niteliğinden yararlanılarak denizaltı gemilerini Deniz Kuvvetlerine bir vurucu güç unsuru olarak katılması fikrinin Büyük İskender ile başladığı rivayet edilir.Aristo, İskender'in Tyre şehrinin alınmasında kendisine 7 ay mukavemet eden bu denizci ve muharip insanları yenebilmek için fıçı şeklindeki su altı silahlarından istifade ettiğini yazmaktadır.1465′te Kyeser'in Almanya'da,1531′de De Lorena'nın İtalya'da Nemi gölünde birer saat ve Osmanlı'da da saray eğlenceleri kapsamında timsah biçimli bir tekne ile bir süre su altında su altında kaldıkları olmustur.
1460 Valturnio iki elle çevrilen kranka bağlı çarkla gidebilecek puro şeklinde denizaltı tasarlamıştı.
1535 Guglielmo de Lorena'nın ahşap Diving bell-Dalma çanı İtalya'nın Nemi gölünde Kürekli Roma gemisi keşfinde kullanıldı.
1578 Denizaltında seyredebilecek bir tekne düşüncesini İngiliz matematikçi William Bourne geliştirdi.Tasarımı; tamamı deri kaplı ve kürekle hareket edebilen kayık biçimindeydi.Bu düşüncesini hayata geçiremedi.
1634 Fransız rahip Marin Mersenne denizaltı gemisinin ilk teorisini oluşturdu:Bakır gövdeli,basınca dayanıklı ve şekli iki ucu sivri silindik biçimde olmalı.
1603 Saray mucidi olarak İngiltere Kralı James I'in hizmetine girmiş Hollanda'lı Cornellis Drebbel,dalıp çıkabilen araç geliştirdi.Thames nehrinde 5 metre derinlikte başarılı denemeler yaptı.Bu tekne ileri atılmış bir adımdır.Çünkü bundan öncekiler sadece oldukları yerde dalıp çıkıyorlar,seyir yapamıyorlardı.
1640 Evangelista Torricelli Hidrodinamik teori geliştirdi.
İlk denizaltı denebilecek yapıdaki tekne; şekilde görülen ağaçtan imal, 1653 yılı Fransız De Son dizaynı,yarı dalmış,ortasından bir makenizma ile bağlantılı kürekle giden ve “Yüzen Koçbaşı” diyebileceğimiz 24 metre boyunda “Rotterdam Boat” adındaki teknedir.İngiliz kanalında bir günlük seyirlerinde mahmuzlayıp gövdelerini delerek bir çok gemi batırmıştır.
1660 Otto von Guericke Elektrostatik makina geliştirdi.
1660 Robert Boyle,Sıkıştılmış havanın fiziksel özelliklerini inceledi.
1663 Blaise Pascal,Basıncın eşyönlülüğü hakkında teori geliştirdi.
1680 İtalyan Giovanni Borelli, hacim-ağırlık ilişkisini incelediği,ağaç ve deriden imal bir tekne yaptı.
1690 Edmund Halley,içinde basınçlı hava bulunan ahşap Dalma çanı yaptı.
1696 Matematik profesörü Denis Papin,düdüklü tencere benzeri 2 denizaltı yaptı.Pompanın bastığı hava ile iç basınçla,dıştaki su basıncını dengeliyor ve içeri su alıp atmayı ayarlıyabiyordu.Bu şekilde yüzebilirliğini ayarladığı tekneler satıhta yelken,dalışta kürek ile gidiyordu.
1717 Astronom ve matematikçi Sir Edmund Halley iki tekne ortasından sarkıtılan bir “Dalma Çanı” tasarladı.
1718-28 Arası Rusya'da ilk denizaltı gemisi kaydı; Marangoz Efim Nikonov'un “The Morel-Secret Vessel” adını verdiği ve Çar I.Peter'inde onaylayıp desteklediği büyük fıçıyı andıran denizaltı projesidir. Kürek kullanılan bu denizaltı Fişek-Roket atabiliyordu. Denemeleri başarısız olmuştur.
1729 Marangoz Nathaniel Symons genişleyebilen -teleskopik- gövdeli tekne yaptı.Kalabalık izleyici önünde tekneyi kısaltarak daldı.45 dakika sonra tekneyi uzatıp hacmini arttırarak satha çıktı.Biri bir bozukluk verdi.
1727 İngiltere'de bu konuda 14′den fazla patent başvurusu olmuştur.
1738 Daniel Bernoulli Gazların kinetik teorisi ve Hidrodinamik üzerine teori geliştirdi.
1744 Jean d'Alembert Akışkanlar dinamiği teorisi geliştirdi.
1749 Fransa'da Marritte dalabilen bir tekne yaptı.
1773 Bir başka İngiliz marangoz J.Day, etrafındaki çembere, içerden bir mekanizma ile serbest bırakılabilen taş ağırlıklar bağlandığı ve bu sayede dalabilen bir tekne yaptı.
1776 Denizaltı gemisinin sualtından bir suüstü gemisine hücumu ise, Amerika kolonisinin İngiltere'den kopmasına mani olmak üzere İngiliz'lerin Amerika limanlarını ablukaya aldıkları sırada gerçekleşmiştir.Abluka istiklalleri için çarpışan Amerikalı'ları çok müşkül bir duruma sokmuştu.Ticaret ve dışarıdan gelecek yardım sarsılmıştı.İngiliz'ler ile mücadele edecek yeterli deniz kuvvetine sahip olmadıklarından,abluka gemilerine denizaltından hücum etmeyi düşündüler.David Bushnel isimli bir Yale öğrencisi sonradan “The Turtle” adını alan teknenin 4 sayfa olan planlarını hazırladı.Dalmak için dalma sarnıçlarına su alıyor,satha çıkmak için pompa ile bu suyu atıyordu.Dengesini sağlayan ve aynı zamanda acil durumlarda atılan kurşun ağırlıkları vardı.Tamamen daldığında içerdeki hava yarım saat yetiyordu.Prensip itibarı ile bir denizaltının vasıflarına sahip tekne inşa edildi.Ezra Lee isminde bir astsubay bu tekne ile 1776 yılında New York limanı'nı abluka eden HMS Eagle fırkateyn'ine denizaltından hucum etti, ancak delicisi “saç” destekli karinayı delemediği ve 68 kg'lık zaman ayarlı bombayı yerleştiremediği için başarısız olmuştur.İngiliz'ler,Amerikalı'ların denizaltından hucum girişimlerini öğrendikleri zaman ablukayı kaldırmak zorunda kaldılar.Böylece denizaltı gemilerinin, suüstü savaş gemileri için tehlike teşkil edeceği imajı doğmaya başladı.1812 yılında,Bushnel bu denizaltıyı tekrar inşa etmiş ve başarısız bir hucum daha yapılmıştır.
1780 İsveç'li mühendis Daniel Thunberg bir denizaltı tasarladı.
1797 Yılında İngiltere'ye direnen Amerika'nın, donanma için yüklü miktarda paralar harcamasına karşı olan, anti-militarist ve marjinal bir sanatçı ama başarılı bir mucit olan Robert Fulton,Amerika gibi ülkelerin donanmalarını ucuz yoldan karşı tarafın gücüyle eşitlemek ideali ile düşüncelerini, gizliliği ve tahrip gücünün yüksek olduğuna inandığı denizaltı gemisi üzerine yoğunlaştırdı.Sonunda bir denizaltı geliştirdi.Bunu aynı yıl İngiltere ile ciddi sorunları olan Fransa'ya giderek,destek vereceğine inandığı Fransa Denizcilik Bakanına tanıttı.Savaş kurallarının böyle bir silahı kapsamadığı ve bunu kullanan tarafların, kuralların dışına çıkıp tırmanan bir yıkıcılığa neden olacağı gerekçesiyle geri çevrildi.Üç yıl sonra 1.Konsul'u kuran Napoleon Bonaparte zamanında Fulton tekrar bastırdı.Bu sefer kendisine parasal ödülle beraber maddi destekte verildi.
1801 yılında demir iskelet üzerine bakır “kılıf geçirilmesi” suretiyle Nautilus'u inşa etti.Tasarımında itici güç olarak, satıhta rüzgar (Toplanıp,yatabilen bir direği ile yelkeni vardı),dalışta pervaneyi döndürmek için kol gücünü düşünmüştü.Boyu 6.5 metre ve 8 metre derinlikte 4 knot süratle gidebiliyordu.İç hacmindeki hava üç kişiye 1 saat yetmekteydi,tüplere depoladıkları sıkıştırılmış hava yardımıyla da 5 saat su altında kalabiliyorlardı.Fulton bir gösteride, Natilus'un çektiği ve avını elektrik şoku ile öldüren Torpedofish'ten esinlenerek “Torpedo” dediği ama günümüz deyimiyle “deniz mayını” sayılabilecek,kara barut dolu kancalı bir bomba ile eski bir balıkçı gemisini batırdı.Bu başarılı gösteriye rağmen bu silahın savaş kuralları içindeki ahlaki yönünden kuşkuya düşen Fransız'lar desteklerini geri çektiler.Bu sefer Fulton İngiliz hükümetine gitti.
Onlarada başarılı bir gösteri yapmasına rağmen Başbakan Pitt pek ilgi göstermedi.İngilizler'de donanmalarının böyle bir savaş kaabiliyetine sahip olmasını istemediler.İroni olarak:Dünyanın güçlü donanmaları bu silahın yıkıcı etkisinden çekinmişlerdi.1806 yılında Amerika'ya dönen Fulton,”Mute” adını verdiği ve buharla yürtülen büyük bir denizaltı yaptı.Ama 1815 yılında ölünce çalışmaları terk edildi.Tasarısı zamanının 50 yıl ilerisinde idi.Birkaç deneysel denizaltı yapımında beraber çalıştığı Yüzbaşı Thomas Johnstone,1815 yılında Thames'te bir gösteri yaptı ama o da ilgi görmedi.”Torpedo”,silahın ismi olarak benimsendi.
1796 Alessandro Volta Kimyasal piller ve volt teorisini pratiğe döktü.
1814 Amerikalı Silas Halsey,New London limanında denizaltısıyla bir İngiliz savaş gemisini havaya uçurma girişimi başarısız oldu.
1815 Thomas Johnstone bu sefer Nautilus benzeri 33 metrelik bir denizaltıyı,Napoleon Bonaparte'ı Elbe adasından kurtarmak için inşa etmeye başlamış ama Napoleon ölünce projeyi bırakmıştır.
1820 Biot ve Savart Elektrik ve magnetik alanlar arasındaki Kuvvet kanunlarını geliştirdi.
1834-41 Arası Mühendis General Karl Andrevich Schilder (1786-1854) Mayıs 1834 ‘de St. Petersburg'da Alexandrovsky Works demir fabrikasında demir gövdeli insan gücüyle –dönen küreklerle- giden bir denizaltı yaptı ve Finlandiya Körfezinde Kronshtadt adası yakınında Neva nehrinde Eylül ayında yaptığı dalışlarda başarılı oldu.Geliştirdiği 2.denizaltıya dalış kontrolu için ufki dümen ve ilkel bir sabit? periskop koymuştur.Hedefin gövdesine sapladığı ve emniyetli mesafeye çekilerek patlattığı Elektrikle ateşlenen pruvaya yatay monteli gönder ucundaki mayını ve bordalarındaki 2 adet 3'lü lançerden atılan yine elektrikle ateşlenen Kara barut tepkimeli Roket-Fişek ile silahlanmıştır.Denizaltı başarılı bir dalış yapıp 1838'de mayını ile bir gemiyi tahrip etmiştir.1841 yılında birkaç deneme hitamında savaş yeteneğinin olmadığının belirlenmesi üzerine proje terk edilmiştir.Denizaltıya atanan 2 Teğmen: Zhmelev ve Adamopulo ilk Rus denizaltı komutanlarıdır.Pruvaya yatay monte edilen “Gönder ve Bomba” Hunley bahsinde açıklanmıştır.
1821 Michael Faraday Iletken etrafındaki magnetik alanlarının gösterimini ve Ilk elektrik motorunu yaptı.
1831 Michael Faraday Elektrik transformeri geliştirdi.
1831 Rus Aleksey Podolevskiy,dalabilen tekne yaptı.
1840 Ahsap malzemeden, demir dalma çanlarına geçiş ile dalma çanlarının boyutları büyümüştür.Bunlar;liman,deniz feneri ,dok temeli inşasında liman içi batıklarda yada batıktan personel kurtarmakta kullanıldılar.Dalış fiziği tam bilinmediğinden işçiler Basınçlı atmosferde çalışma sonunda dekomprasyon hastalıklarına yakalanmaktaydılar.Fakat bu hastalıklar o zaman bilinmiyordu.
1842 Christian Doppler Işık ve ses için Doppler etkisi teorisi geliştirdi.
1846 Payerne gelecekte olması gereken denizaltı gemisi hakkında bir tasarım yaptı.
1850 Alman Wilhelm Bauer inşa ettiği ilk denizaltı aracı “Brandtaucher - Le Plongeur Marin - Fire Diver” 55 feet derinlikte batınca,tekne içine su alıp denizaltının iç basıncını ,dış basınçla eşitlemiş,bölmenin üstünde sıkışan basınçlı havadan nefes alıp, aracın kaportasını (Giriş-çıkış yapılan kapağını) açarak iki personeli ile hava kabarcıkları hızında, devamlı hava üfliyerek yüzeye çıkmışlardır.Günümüzde de belli bir derinliğe kadar denizaltıdan kaçış için aynı yöntem uygulanmaktadır.Bu olay,Alman hükümetinin ilgisini yitirmesine neden olmuştur.Arkadaşlarının çağrılarına rağmen tek başına çalışmaya karar veren Bauer fikirlerini satmak için İngiltere'ye gitti.Burada da kabul göremeyen Bauer, Rusya'ya geçti. Brandtaucher,1887′de dipten çıkarılmıştır Dresden'de sergilenmektedir.
1852 İndianalı ayakkabı imalatçısı Lodner D. Philips iki denizaltı yaptı.İlki 7 metre derinlikte batmış diğeri başarılı olarak 30 metre derinlikte (Umkta) elle çevrilen pervanesiyle 4 knot sürate erişmiştir.Deniz Kuvvetlerine satmak istemiş.Bu gibi şeyleri alacak makam olmadığından satamamıştır.
1855 Wilhelm Bauer,Rusya için “Seeteufel-Diable Marin-Sea Devil” adını verdiği 17 metrelik bir denizaltı yaptı.Bu denizaltı Çar II.Alexsander'ın taç giyme törenindekiyle birlikte 134 dalış yapmıştır.Gemi içinde dalmış vaziyette 4 kişiye “Ulusal Şükür” duasını okutmuş ve dua su yüzeyinde izleyenlerce net duyulmuştur.Bununla birlikte patavatsız tavırlarından ötürü sevilmeyen Bauer,donanmanında “Denizaltıda gelecek yok” demesi üzerine tekrar ülkesine döner.
1855-64 arası Tümgeneral Konstantin (Ottomar) Borisovich Gern mayınla silahlandırılmış denizaltı yaptı.3.Denizatlısı benzin ile çalışan içten yanmalı bir makine ile gidiyordu.4.Denizaltısı buhar makinalı ve bir çok yeniliğin uygulandığı denizaltıydı.Detaylı doküman bulunamıştır.
1856 Nikolai Spiridonov Donanmaya büyük bir denizaltı tasarımı sundu.
1859 Fransız Brutus De Villeroi Philadephia'lı zengin Stephen Girard'ın hazine avı için 11 metrelik denizaltı yaptı.Hedef:1780′de Delaware nehri ağzında batmış İngiliz savaş gemisi “De Braak”idi.Dalgıçları,bir hava bölmesinde,7 metredeki enkaza ulastıracak orada çalışmalarını sağlayacaktı.
1859 Fransız fizikçi Gaston Planté ilk kurşun asitli pili yaptı.Asit olarak sülfirik asit kullandı.Sonraki 35 yıl bunun ticaretini yaptı.
1859 İspanyol'lar Narciso Monturiol yapımı Ictineo-I adını verdikleri deneysel denizaltıyı 28 Temmuz'da denize indirdiler.
1860 Fransız Jean Joseph Étienne Lenoir ilk pratik sıvı yakıtla çalışan makinayı inşa etti.Yakıt olarak lamba gazını ve ateşleme için elektrik gücünü kullandı.
1861 Güneyli hükümet, savaş gemisi Privateers'e bir harekat düzenlemeye karar verdi.New Orleans konsorsiyumun başı zengin yün tüccarı-avukat Horace Hunley'in onayı ile James Mc Clintock 7 metrelik bir dümenci iki pervanecili Pioneer'i inşa etti.1862 Mart'ında Pontchtrain gölünde beraberinde çektiği yüzen bir bomba ile bir mavnayı havaya uçurarak gösteride bulundu.Nisan'da New Orleans'ın düşmesiyle, denizaltısı Pioneer ile beraber kaçan tasarımcısı,sonunda onu bir hurdacıya sattı.?
1861 yılında,Birleşik Devletler Donanması ilk denizaltısını almak üzere Brutus De Villeroi ile kontrat imzaladı.15 mt. boyunda ve 16 kişinin elle çevirdiği 1mt. çapında kranka bağlı pervane ile ilerleyen “Alligator”,dalgıçları ile hedefe harekat düzenliyordu.13 Haziran 1862′de hizmete girmiş ve 1863′te fırtınada batmıştır.
1862 Güney Carolina'da Charleston limanını savunan Konfederasyon ordusu komutanı General Pierre Gustave Toutant Beauregard'ın emriyle Yzb.Francis D. Lee;Charleston'da Southern Torpedo Boat Company'de “David” adını verdiği,6mt boyunda,1.5 mt eninde ve su üstünde az bir bölümü gözüken,yarı dalmış bir tekne yaptı.Buharla yürütülen David'in silahı,suya paralel bir şekilde pruvasına sabitlenmiş gönderin ucundaki 61 kiloluk çarpma ile patlayan bomba idi.5 Kasım 1863 günü,Kuzeyli'lerin bordaları demir saçlarl kaplı Newironside gemisine hücum etti.Bordaya değince patlayan bomba gemide az bir hasar yarattı.Ancak patlamanın şoku ile oluşan dalga David'e dolunca 4 kişilik mürettebat tekneyi terk etmek zorunda kaldı ve kaptan dahil iki kişi esir düştü.Diğer iki kişi ise David'i çalıştırmayı başarıp kaçtı.İki “David” daha yapıldı ancak onlarında hücumları Kuzeyli'lerin gemilerine hasar veremedi fakat Kuzeylilerin geceleri daha asabi geçmeye başladı! Başka “David” benzeri yarı dalmış buharlı teknelerde [CSS Manassas, CSS Squid, CSS Palmetto, CSS Atlanta, CSS Tennessee, CSS Merrimac ] yapıldı.
1863 Fransız mühendis Simon Bourgeois ve makinasını yapan Charles Brun sıkıştırılmış havayı “The Plongeur” un pervanesini döndürmede ve dalma sarnıçlarına alınan suyun basınçla dışarı atılmasında kullanmışlardır.Denizaltılarının boyu 44,5 mt,genişliği 6 mt,ağırlığı 420 ton idi ve havayı büyük silindirlerde,basıncı 12,5 kg/cm olarak topluyorlardı.Denemeleri 4 yıl boyunca sürdü ancak kabulu için yeterli performansı gösteremedi.Günümüz denizaltılarında da,dalma sarnıçlarındaki suyu boşaltmada bu yöntem kullanılmaktadır.
1863 Hunley başkanlığındaki Güneyli konsorsiyum,harekatını Alabama'daki Mobil körfezine kaydırdı ve oradaki harekatlar için bir denizaltı yaptırdı.Mc Clinton'da elle çevrilen krank yerine elektrik motorunu koymayı denedi.Ama başarılı olamadı.”American Diver” adını verdikleri bu denizaltı Mobile körfezinde fırtınalı bir havada batmıştır
Aşağıdaki şekilde görülen denizaltı “The Hunley”, Horace Hunley tasarımıdır. 1863 yılında Alabama-Mobile'de Baxter Watson,James McClintock ve H.Hunley'in ortak olduğu demir atölyesinde inşa edilen sonradan “The Hunley” adını alacak denizaltı “Pionerr II”, acilen trenle Kuzeylilerin ablukası altındaki Charleston'a gönderilmiştir. İnsan gücü -8 pervaneci,1 dümenci- ile çalışan 4 knot sürati olan denizaltı ilk iki denemesinde batmış ve mürettebat ölmüştür.Bu kazalara rağmen teknesine inanan Hunley,son bir deneme için General P.G.T. Beaugard'ı ikna etmiş ancak bu denemede de kaza olunca,denizaltının batması sonucu adamları ile birlikte ölmüştür.
Hunley, inşasında da bulunan Teğmen George Dixon başkanlığında bir kere daha dipten çıkarılır ve bir deneme daha yapmak için generale gidilir.Artık kötü şöhrete sahip denizaltıdan usanan Beaugard ile uzun tartışmalar yapılır. Sonunda Dixon;Generalin önerisi olan,denizaltının “David” gibi 7 metrelik çam ağacından gönderli bomba ile birlikte satıhtan harekat yapmasını kabul ederek anlaşır.17 Şubat 1864′de Hunley,harekata çıkar.Pruvasında mahmuz gibi bağlı gönderin ucundaki bombayı; Güney Carolina'da Charleston limanında 6 kilometre açıkta demirli Haustonic korvetinin sancak kıçomuzluğuna saplar,bombanın tetiğine bağlı ipi salarak tornistanla açılır ve ipi çekip korveti batırır.
Tarihe “ilk başarılı saldırıyı” gerçekleştiren denizaltı olarak geçen “The Hunley”‘in,patlama anında yeteri kadar uzakta bulunamadığı için şok dalgasından etkilenerek battığı sanılmaktadır.1995 yılında olayın olduğu yerin civarında Hunley bulunmayınca,sıcak yüzünden kapağı açtıkları sırada içine su dolarak batmış olabileceğide düşünülmeye başlanmıştır.Ancak 2000 Ağustos'unda,gövdesini örten ve çürümesini önleyen balçık tabakası içinden çıkartılan denizaltının sancak kıç omuzlugunda bir yara nedeniyle battığı kesinlik kazanmıştır denizaltının ufki dümenleri ve pratik şnorkel sistemi dikkat çekicidir.
1863 Baharında Rus Ivan Fyodorovich Alexandrovsky İngiltere ziyareti sırasında gördüğü buhar makineli gemilerin ilhamıyla tasarladığı denizaltının planlarını Çarlık Rus Donanması Bilim departmanına gösterir ancak rededilir.1864'te geliştirdiği tasarımını kabul ettirir ve muhtemelen buharlı olan 365 tonluk bu denizaltının inşasına başlanır. ilk tecrübesi 19 Haziran 1866'da yapılır.Tecrübelerin başarılı olmasına rağmen otoritelerin desteğini alamayıp “Deneysel” olarak kalmıştır.Sistemleri ile Rus yapımı ilk denizaltı olarak anılmaktadır.
1863 Bir kaç American Submarine şirketi yatırmcısı kongreye bir denizaltı teklifi götürdüler.Fakat A.Lincoln reddeder.Tamamlanması 1866′ya, savaştan sonraya ertelenen Scovel Meriam ve Oliver Halstead'ın Intelligent Whale adı verilen denizaltıları 1869′da denize iner.Görünürdeki sahibi O.S.Halstead tarafından donanmaya satılmaya çalışır.1872′de satın alım denemleri başarısız olur.
1864 Wilhelm Bauer,o yıllarda henüz yaygın olmayan içten yanmalı makinaları denizaltıda kullanmayı düşündü ve denizaltıyla ugraşan ülkelere önerdi.25 yılınıda bu makinayı geliştirmeye harcadı.Halktan biri olması ve otokratik kişiliği donanmalardaki aristokratlarca sevilmiyordu.İmkan bulamadı.1875 Bavaria’da öldü.
1860′ların ortalarında Avusturya donanmasından Yüzbaşı Giovanni Luppis,saat mekanizması kullanarak buharla çalışan ve arkasındaki tellerle uzaktan kumanda edilebilen,patlayıcılı yarı robot bir araç geliştirdi.Aracın en büyük özelliği patlayıcının tabancasına bağlı pervaneydi.Araç ilerlerken pervane dönüyor ve tabancayı kuruyordu.Böylece belli bir mesafe gittikten sonra tabanca aktif hale gelip,silahı kullananın emniyeti sağlanmış oluyordu.Amirlerinin silahın pratikliği hakkındaki şüpheleri üzerine Luppis,Adriyatik kıyısında Fiume şehrinde bir firmada gemi mühendisi olarak çalışan Robert Whitehead ile birlikte çalışmaya başladı ve 1868′de “auto-motive torpedo”‘yu yaptılar.İlk torpido 8 kilo patlayıcısı ile beraber 135 kilo ağırlığında idi.48 bar basıncındaki sıkıştırılmış havanın çevirdiği pervane ile 10 kilometre hızla 180 mt.gidebiliyordu.Yaptıkları ikinci torpido,83 bar hava ile 270 mt. gitti.Torpidoyu silindirik lançerden basınçlı hava ile atıyorlardı.Prototip torpidolar, sabit dümen açısı ile düz gidiyorlar fakat derinliği koruyamıyorlardı.
Whitehead bu problemi su basıncındaki değişimlere tepki gösteren bir mekanizma ile çözdü.Bu düzenek,sıkışmış havayı yatay dümenlere bağlı pistonlara gönderip-keserek torpidonun umkunu sabit tutuyordu.1869′da torpido üretime hazır hale geldi.5 metre boyunda 35 kg. patlayıcısı ile 15 km. hızda 360 metre gidebiliyordu.Atölyede bu silahı inceleyen İngiliz’ler,Whitehead’i İngiltere’ye çağırıp silahın tüm haklarını satın aldılar ve üretime başladılar.
